این پژوهش به بررسی نقوش تزئینی در آثار چوبی شهر ساری و توابع آن می پردازد. حوزه مطالعاتی مورد بررسی نزدیک به 830 کیلومتر مربع بوده است که در فرآیند گردآوری داده ها به 5 بخش جغرافیایی کلیجان رستاق، رودپی شمالی، میان دورورد، دودانگه و چهاردانگه تقسیم شده و آثار موجود در آنها مورد مستندنگاری قرار گرفته است. ماهیت پژوهش انجام شده، کیفی بوده و از نوع مطالعات توصیفی ـ کاربردی می باشد. جامعه آماری اولیه بر اساس فهرست اولیه ای که از دو سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و اداره اوقاف شهرستان ساری بدست آمد، شامل نزدیک به 300 بنا بود که پس از بررسی و مشاهده میدانی، از میان آنها بیشتر از 60 نمونه که تزئینات قابل مستندنگاری داشتند، انتخاب شدند. به سبب نوع پژوهش، نقش مایه های تمامی آثار موجود ثبت و بازنگاری گردیده اند. دستاوردهای پژوهش نشانگر قابلیت بالای نقش مایه های بدست آمده در بازتولید آثار هنری جدید می باشند.
