هر چند هنرمند در تلاش ذهنی خود، با تجرید و تجسم واقعیات عینی و مفاهیم ذهنی، به خلق یک اثر هنری می پردازد، اما متأسفانه بسیاری از هنرمندان فقط به خود اثر هنری توجه دارند و تمام نیروهای خود را صرف ایجاد یک اثر هنری می کنند، نه صرف اصلاح و تنظیم و به فعلیت رسانیدن نیروها و استعدادهای مغزی و روانی که عامل پیدایش یک اثر هنری میباشد. اگر استعدادهای درونی افراد کشف شود و در مسیر صحیح به کار گرفته شود ، قطعاً آثار هنری با ارزش تری خلق خواهد شد. هنرمندی که در مسیر کمال قرار گرفته، استعدادهای وی فعلیت صحیح پیدا کرده است، قطعاً اثری را خلق خواهد کرد که موجبات رشد و کمال افراد را فراهم خواهد آورد. هدف از نگارش پژوهش حاضر بررسی مؤلفه های نظام مند و مفید زیبایی شناختی علامه جعفری (صورت، محتوا، قالب و حقیقت ) در آثار خوشنویسی مُشَکَّل جلیل رسولی می باشد. بر پایه یافته های این پژوهش که به روش توصیفی_تحلیلی به نگارش درآمده است علامه محمد تقی جعفری به هنر برای انسان در حیات معقول اعتقاد دارد. با این بیان، صرفاً پذیرش و عدم پذیرش جامعه مطرح نیست. ممکن است جامعه ای یک اثر هنری را بپذیرد و جامعه دیگر آن را نپذیرد. ملاک نباید جامعه باشد، بلکه باید رشد و کمال انسان باشد. اگر درون هنرمند تصفیه نشده باشد، اثر هنری وی ممکن است برای جان انسان ها نه تنها مفید نباشد، بلکه مضر هم باشد. هر هنرمندی مطابق با دریافت های ذهنی و تمایلات درونی خود، به خلق یک اثر هنری می پردازد.از آنجا که هنر برای هنر در بین اکثر هنرمندان بهترین نوع هنر بشمار می آید، بحث هنر برای انسان در حیات معقول انسانی در بین هنرمندان کمرنگ شده است بدین منظور، تطبیق نگرش زیبایی شناسی علامه جعفری با آثار جلیل رسولی ضروری بنظر می رسد.پرسش پیش رو بدنبال نسبت میان زیبایی شناسی علامه محمد تقی جعفری با خطوط مُشَکَّل جلیل رسولی می باشد. با تطبیق نگرش جلیل رسولی و علامه جعفری معلوم می گردد که هر دو انسان دین دار مسلمان و شیعه مذهب هستند و عشق وافر آنها به اهل بیت باعث شده آنان در مرکز نگرش دینی و مذهبی به هنر باشند .جلیل رسولی در بعضی از آثار خود از اشعار ادبی نیز بهره برده است و توانسته رنگ و بوی الهی به آن ببخشد. همزمان بودن این سیر نگرش با انقلاب اسلامی ایران باعث شده که هنرش مورد توجه عموم مردم قرار گیرد و هنر را برای انسان در حیات معقول خود بخواهد.
