در سیاست جهانی دائماً متحول شونده قرن 21 نقش انرژی از اهمیت استراتژیک برخوردار بوده است. استفاده از منابع انرژی و گرینش بهترری میریر انتقرال ین یرک امتیراز اسرتراتژیک بررای کشورهای ساحلی بهحیاب مییید. بر همی اساس، جمهوری اسلامی ایران و روسیه به عنروان دولتهای ساحلی دریای خزر دارای کارویژه متفاوت در دریای خزر به حیاب میییند. روسریه به عنوان کشور مدعی که تیلط بر منابع کشورهای جداشده از روسیه را دنبال میکند و ایران به عنوان بهتری مییر انتقال انرژی که در ای عرصه ادعاهای قابر اببراتی را محرری مری کنرد، در سیاست خارجی گاه در کنار هم و گاه در تقاب یکدیگر قرار میگیرند. با توجه به سؤال پژوهش حاضر در مورد کیفیت رویکرد منحقهای و فرامنحقهای ایران و روسیه و دولتهای تأبیرگذار برر منابع انرژی دریای خزر، فرضیه پژوهش ای است که گرچه ایران و روسیه در زمینه جلروگیری از نفوذ قدرتهای فرامنحقهای به ویژه یمریکا همیویی دارند اما در چگونگی بهرهبرداری، کنترل و صدور منابع انرژی دریای خزر به عنوان رقیب یکدیگر محیوب میشوند و یافتههای پژوهش نیز ای میئله را مورد اببات قرار میدهد که رویکرد سیاست خارجی ایران و روسریه در حروزه انرژی دریای خزر از همیانی کافی برخوردار نییت. بنابرای ، اهداف ایران و روسریه در حروزه انرژی، سیاست انحصارطلبی، ورود به بازار انرژی منحقهای و فرامنحقهای، مبرارزه برا ترورییرم، مداخلرهگرایی و حضرور قردرتهای خرارجی در الگروی دوسرتی و دشرمنی ایر دو کشرور، متغیرهاییاند که به روش تحلیلی تبیینی مورد بررسی قرار میگیرد.
