جمهوری اسلامی ایران دارای منابع سرشار قدرت نرم در ابعاد داخلی و خارجی می باشد و همین موضوع بسترساز ارتقاء منزلت و توانمندی ملی ایران در عرصه جهانی شده است. یکی از مسائلی که در خصوص قدرت ملی ایران حائز اهمیت می باشد، شناسایی و استخراج ظرفیت ها و منابع قدرت نرم می باشد که با توجه به دامنه گسترده منابع قدرت ایران، بررسی دقیق آنها امری بایسته و ضروری می باشد. در این میان، اسناد فرادستی و سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران یکی از پتانسیل های مناسب استخراج منابع قدرت نرم می باشند و به همین دلیل، مقاله حاضر مترصد است منابع قدرت نرم را از منظر سیاست های کلی علم و فناوری مورد بررسی قرار دهد. لاجرم، نگارندگان مترصد هستند با بهره گیری از روش تحلیل محتوای کمی و «الگوی چهار وجهی منابع قدرت نرم» به این سوال اصلی پاسخ دهد که؛ منابع قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در سیاست های کلی علم و فناوری کدامند و شامل چه مولفه هایی می شوند؟ یافته های مقاله نشان می دهند که منابع سیاسی، فرهنگی، علمی و اقتصادی قدرت نرم در سیاست های کلی علم و فناوری وجود دارند و از مهترین منابع قدرت نرم در سند مزبور می توان به؛ ارتقاء منزلت بین المللی، گسترش همکاری های سازنده بین المللی، الهام بخشی، اقتصاد دانش بنیان، تجاری سازی علم و فناوری، تربیت صحیح اسامی-ایرانی، مبانی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران، معارف دینی و اخلاقی، مرجعیت علمی، دست یابی به فناوری های پیشرفته، رشد کمی و کیفی تولیدات علمی، مدیریت دانش و... اشاره کرد.
