انقلاب اسلامی ایران یکی از مهم‌ترین رخدادهای جهانی قرن بیستم در منطقه فوق‌استراتژیک غرب آسیا ظهور یافت. منطقه غرب آسیا به دلیل اهمیّت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک با برخورداری از آبراهه‌های مهم، منبع انرژی جهان و نقطه اتصال سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا موجب شد تا ایالات متحده آمریکا برای تسلّط بر آن با دولت‌های ناهمسو با منافع ملی خود مقابله نماید. یکی از سیاست‌های مهم برای فشار بر جمهوری اسلامی ایران، استفاده از سلاح تحریم و مهار موقعیّت ترانزیتی است که با توجه به وابستگی به هیدروکربن صادراتی و مشتقات آن، وابستگی به سرمایه‌گذاری در زمینه انرژی و پتروشیمی آسیب‌پذیر بوده است. در این پژوهش به روش تبیینی در پی پاسخ به این سؤال هستیم که منافع اقتصادی تا چه میزان بر تقابل آمریکا و ایران در غرب آسیا مؤثر بوده است؟ داده‌های علمی پژوهش حاضر این است که تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی و اثر آن بر کاهش توان اقتصادی در داخل و اعمال فشار بر جغرافیای منطقه‌ای با توجه به معایب و مزایای آن، تأثیر معناداری بر این تقابل داشته است. در این پژوهش شناسایی و فهم عوامل آسیب‌زا بر زیرساخت‌های اقتصادی و علل تقابل آمریکا-ایران در بعد منافع اقتصادی در غرب آسیا با رویکرد نظری رئالیسم و ارائه راهکارهای سازنده پرداخته می‌شود.
