اباصلت حسین زاده کلاگر

سرطان یکی از شایع ترین بیماری های در حال حاضر در جهان است. این بیماری بر پایه و اساس اختلالات ژنتیکی بنا شده است. این اختلالات می تواند در مقیاس مولکولی بزرگ در حد کروموزوم، و یا بسیار کوچک در حد نوکلئوتید باشد، که نهایتا منجر به تغییرات غیر قابل بازگشت در سلول می گردد. در اثر این فرآیند توده ای به نام تومور شکل می گیرد. اگر تومور توانایی متاستاز را داشته باشد بدخیم نام می گیرد. کسب ویژگی های تهاجم و مهاجرت از طریق فرآیندی به نام EMT (انتقال اپی تلیالی مزانشیمی) اتفاق می افتد. در این فرآیند سلول های اپی تلیال فنوتیپ و ویژگی های سلول مزانشیمی را پیدا می کنند که موجب افزایش توانایی تهاجم و مهاجرت سلول های سرطانی می گردد. در این مطالعه بیان ژن های مرتبط با اسکلت سلولی از قبیل: GEF-H1، ROCK1، ROCK2، PTTG1، و ژن MARK2 در رده سلولی A549 القا یافته به EMT بررسی شد. برای این منظور ابتدا رده سلولی A549 کشت داده شدند و القای EMT این سلول ها با 5 نانو گرم در میلی لیتر TGFβ به مدت 24 ساعت صورت گرفت. سپس به منظور بررسی بیان ژن های مرتبط با EMT و همچنین اسکلت سلولی، استخراج RNA انجام شد و بیان هریک از انواع ژن های فوق، به روش real-time PCR صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان دادند که بیان ژن های GEF-H1، ROCK1 و ROCK2 در روند EMT به طور معنی داری افزایش دارد (P-value به ترتیب 015/0، 005/0، 047/0 است). این در حالی است که ژن MARK2 در این روند کاهش یافته است (P=0/026). اما کاهش بیان ژن PTTG1 محسوس نبود (P= 0/649). با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه می توان نتیجه گیری نمود که در روند EMT علاوه بر تغییر در مولکول های چسبان سطحی، به نظر می رسد ژن های مهم دیگری که در سازمان دهی داخلی و در نتیجه سرنوشت سلولی نقش دارند نیز تغییر می یابند.