اباصلت حسین زاده کلاگر

مقدمه: تحرک و مورفولوژی اسپرم از شاخص های عمده باروری در مردان هستند. مقادیر زیادی انرژی با شنا کردن سریع اسپرماتوزوآ در طی باروری مصرف می شود. میتوکندری ها در قطعه میانی اسپرم تولیدکنندگان انرژی هستند. با این وجود، آنها همچنین می توانند متابولیت های واکنش پذیر اکسیژن (ROS) و رادیکالهای آزاد را به عنوان محصولات فرعی متابولیسم هوازی تولید کنند. پراکسیداسیون لیپید (LPO) یکی از مهم ترین اثرات آسیب سلولی القاء شده با ROS است که با تشکیل محصولات واکنش پذیر و متاژنیک آلدئیدی از قبیل مالون دی آلدئید (MDA) منجر به از دست رفتن درستی، سیالیت غشاء و کاهش باروری در مردان می گردد. روش ها: برای بررسی ارتباط بین حذف های بزرگ ژنوم میتوکندری (mtDNA) با پراکسیداسیون لیپید و اثرات آنها بر تحرک و مورفولوژی اسپرم، یک مطالعه موردی- شاهدی با تعداد کل 55 نمونه سمن شامل 25 مرد نرمواسپرمی به عنوان گروه شاهد و 25 بیمار آستنوتراتواسپرمی به عنوان گروه مورد طراحی شد. آنالیز مرسوم سمن به مدت یک ساعت مطابق با دستورالعمل (WHO, 1999) انجام شد. سطح MDA پلاسمای سمینال و اسپرماتوزوآ با روش TBARs اندازه گیری گردید. یک روش فنل/کلروفرم برای استخراج DNA از اسپرماتوزوآ استفاده شد. سپس، تکنیک Long PCR برای آنالیز حذف های بزرگ چندگانه در mtDNA به کار رفت. نتایج: براساس نتایج این تحقیق میانگین غلظت MDA پلاسمای سمینال و اسپرماتوژوآ در مردان آستنوتراتواسپرمی بالاتر از مردان نرمواسپرمی بود اما این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود ( به ترتیب 82/0 p= و 45/0 p=). بعلاوه، نتایج ما نشان داد یک ارتباط مثبت ضعیفی بین افزایش سطح MDA با تحرک و مورفولوژی پایین اسپرم.وجود دارد. از طرفی، آنالیز محصولات PCR ما چندین حذف بزرگ mtDNA (7/4، 8/4، 2/7، 3/7 و 4/7 کیلو جفت بازی)را در اسپرم هر دو گروه آستنوتراتواسپرمی و شاهد نشان داد. فراوانی حذف های چندگانه mtDNA در مردان آستنوتراتواسپرمی (64%) به طور معنی داری بیشتر از مردان شاهد (44%) بود. علاوه بر این، سطح MDA پلاسمای سمینال در نمونه های جهش یافته نسبت به نمونه های فاقد جهش اختلاف معنی داری نداشت (09/0 p=). در مقابل، سطح MDA اسپرماتوزوآ در نمونه های جهش یافته به طور معنی داری بالاتر از نمونه های فاقد جهش بود (01/0 p=). بحث و جمع بندی: یافته های ما به این نکته اشاره می کند که یک ارتباط مثبت بین سطح بالای MDA با حذف های بزرگ چندگانه mtDNA در اسپرماتوزوآ انسان وجود دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود که افزایش LPO یا محصولات سمی شان از قبیل MDA، ممکن است با آسیب اکسیداتیو بر DNA، به صورت حذف های بزرگ در mtDNA ثابت شود و منجر به کاهش شدید عملکرد بیوانرژتیک میتوکندری و کاهش تحرک و مورفولوژی اسپرم در بیماران آستنو تراتواسپرمی گردد.