سیستم تحویل دارو (Drug delivery system) روش یا فرآیندی برای آزادسازی هدفمند و کنترل شده ترکیبات با پتانسیل دارویی است. در این سیستم ها از حامل های دارویی مختلفی برای انتقال دارو استفاده می شود. استفاده از نانو حامل های دارویی سبب گسترش تنوع سیستم های تحویل دارو شده است. از مهمترین نانوحامل ها می توان به نانوحامل ها بر پایه پلیمری، لیپیدی، فلزی و زیستی اشاره کرد. کیتوزان بعنوان یک نانو حامل زیستی، متشکل از پلیمرهای زیستی با واحدهای N-گلوگزآمین می باشد، که از کیتین حاصل می گردد. این نانوحامل های زیستی دارای قابلیت زیست سازگاری بالا، کنترل رهایش دارو، دسترسی آسان است، که بدلیل داشتن گروه های عاملی هیدروکسیلی و آمینی گزینه مناسبی برای اتصال هدفمند لیگاند به نانوحامل و در نتیجه به رسپتورهای خارج سلولی است. باتوجه به اینکه هدفمند کردن نانوحامل ها و ترکیبات اپسینه کننده آن جهت افزایش بهره وری اثر روی سلول هدف مورد توجه محققین می باشد، در این مطالعه لکتین UDA (لکتین گزنه) ابتدا توسط کیتوزان پوشش داده شد تا نانوحامل لکتین-کیتوزان بدست آید. سپس ناحامل ها با هیالورونیک اسید (بعنوان اپسینه و هدفمندکننده) پوش داده شد. نانوحامل های پوش داده شده برای تحویل دارو با هدف مهار سلول های سرطانی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد این نانوذرات نه تنها توانایی مهار رشد و تکثیر سلول های سرطانی پروستات، رده PC3، را داشته اند بلکه نانوحامل های هدفمند شده با هیالورونیک اسید اثر مهاری بهتری نیز داشته اند. این مطالعه نشان داد هیالورونیک اسید می تواند بعنوان یک پوش دهنده اپسینه کننده جهت نانوحامل ها با هدف اتصال به رسپتور CD44 سطح سلولی در سلول های چسبنده مناسب دیگر تحقیقات نیز باشد.
