رگ زایی از فرآیندهای مهم شناخته شده در تکوین و پاتولوژیک است. در این مطالعه، اثرات آگلوتینین گزنه (Urtica dioica agglutinin/UDA)، که یک فیتولکتین غیرمعمول از خانواده پروتئینی متصل شونده به کیتین است، روی تکثیر سلول های نرمال و سرطانی و مهاجرت سلول های اندوتلیال و سرطانی و آنژیوژنز در مدل های درون تنی و برون تنی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور پروتئین UDA از ریزوم های گزنه عصاره گیری و با استفاده از ستون کروماتوگرافی تمایلی تخلیص شد. فعالیت این لکتین با تست آگلوتیناسیون سلول های قرمز خونی (RBC ) انسانی بررسی شد. سمیت UDA روی رده های سلولی نرمال (شامل رده HUVEC، MCF-10A و رده HDF انسانی، و رده L-929 موشی)، رده های سلولی سرطانی (شامل رده A431 و U87 انسانی، و رده T41 موشی) به روش عمومی MTT مورد سنجش قرار گرفت. اثر مهاری این لکتین در شرایط ex vivo روی مهاجرت رده های سلولی HUVEC و گلیوبلاستومای U87 با مدل ترمیم زخم نیز ارزیابی شد. فعالیت ضدآنژیوژنیک UDA روی مدل کشت سلول سه بعدی، لایه بیرونی جنین جوجه و آنژیوژنز تکوینی جنین ماهی گورخری مورد بررسی قرار گرفت. بیان ژن های VEGF-A، VEGFR-2 و اینتگرین 2 در سلول های HUVEC تیمار شده با UDA به روش qRT-PCR بررسی شد. نتایج نشان داد که حداقل غلظت UDA برای آگلوتیناسیون RBCها، به ترتیب در مطالعات ماکروسکوپی و میکروسکوپیg/ml 48 و 15 بوده است. نتایج MTT نشان داد که UDA روی سلول های نرمال غیر کشنده بوده درحالی که این لکتین قادر بود رشد سلول های سرطانی را مهار نماید. ظرفیت مهاجرت سلول های HUVEC و U87 توسط UDA در مدل ترمیم زخم مهار شد. این لکتین عامل مهاری برای جوانه زنی عروقی القاشده توسط HUVEC در ماتریکس کلاژن- سایتودکس بود. همچنین، سرکوب تقاطع VEGF اینتگرین در سلول های HUVEC تحت تیمار UDA فعالیت ضدآنژیوژنیک این مولکول را تأیید نمود. ازآنجاکه تعداد و طول عروق در غلظت g/kg 100 از UDA در مدل CAM به شدت کاهش یافت، این لکتین اثر مهاری بر آنژیوژنز عروق جنینی جوجه دارد. کاهش فعالیت آلکاتین فسفاتاز اندوژن در جنین های ماهی گورخری تحت تیمار g/ml 1 از این لکتین نیز نشان داد، UDA می تواند پیشروی آنژیوژنز را در این مدل مهار نماید. با توجه به موارد فوق، می توان نتیجه گرفت که UDA می تواند تکثیر سلول های سرطانی و وقایع رگ زایی را با حداقل سمیت