با توجه به محتوای بالای انرژی تترآزول ها و کمپلکس های آن ها و همچنین حساسیت کم آنها به ضربه و اصطکاک میتوانند نقش مهمی در تحقیق های مواد پرانرژی جدید با محتوای غنی از نیتروژن برای کاربردهایی نظیر ترکیب های پیروتکنیک کم دودزا، آغازگرهای موجود در چاشنی های انفجار داشته باشد. در این گزارش با جمع آوری و مطالعه مباحث نظری مربوط به این ترکیب ها با رویکرد به طرح پژوهشی " مطالعه و پژوهش در خصوص تولید یک لیگاند تترازول آمین و کمپلکس مس آن" به بررسی تحقیق ها و پژوهش های پیشین درباره لیگاند N,N-bis[1(2)H-tetrazol-5-yl]amine (BTA) و انواع کمپلکس های مبتنی بر آن، روش معتبر سنتز این لیگاند و همچنین انواع پارامترهای موثر در سنتز کمپلکس های بر پایه ی این لیگاند پرداخته شد. روش های معتبر شناسایی ساختاری متناسب با محصول مورد ارزیابی قرارگرفته و با ارزیابی عملی و مستدلِ روش سنتز گزارش شده در مرجع برای تهیه کمپلکس مورد نظر کارفرمای محترم، ضرورت اصلاح روش و شرایط سنتز این کمپلکس مشخص شد. سپس با تغییر شرایط مبتنی بر مشاهدات تجربی عوامل موثر در اصلاح روش سنتز شناسایی شده و روش اصلاح شده برای سنتز کمپلکس Cu(BTA)2 با تکرارپذیری، خلوص فازی، بلورینگی مطلوب، بهر ه بالا و کارایی افزایش مقیاس وزنی محصول تا بیش از 5 گرم در هر سنتز به صورت دستورالعمل ارائه شد.
