روش های معمول تست های آزمایشگاهی گاهی نشان می دهد که پروتئین در ادرار وجود ندارد ولی بیمار احساس درد کلیه کرده یا با عفونت ادراری مواجه می شود. در این شرایط پزشک مجبور است برای درمان کلیه را در آورده که به دنبال آن غده ی فوق کلیوی هم جدا می شود و در نتیجه میزان اریتروپوئیتین به عنوان مهمترین هورمون خون ساز بدن کاهش می یابد. بنابراین، اگر پروتئین ادرار به موقع شناسایی شود پزشک می تواند از تخریب کلیه جلوگیری کرده و جلوی بسیاری از هزینه های درمان را بگیرد. در کار حاضر، بر اساس فناوری نانو یک نانو بیوحسگر مغناطیسی طراحی کردیم که می تواند با تغییرات مغناطش حضور یا عدم حضور پروتئین را در نمونه های ادرار تشخیص دهد. اساس این روش مبتنی بر منحنی های استاندارد است که در نتیجه ی برهمکنش بین نانومیله های هماتیت با آلبومین بدست می آید. مشخصه های نانوساختاری و کارایی پزشکی نانومیله ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری، مغناطیس سنج نمونه ی مرتعش، منحنی استاندارد و مدل بلند-آلتمن بررسی شدند. نتایج نشان داد که نانو بیوحسگر مغناطیسی گزینه ی مطلوبی جهت تشخیص به موقع آلبومینوری بوده و می تواند از تخریب کلیه و هزینه های درمانی ممانعت کند.
