حضرت ابراهیم (علیه السلام) به عنوان دومین پیامبر اولواالعزم در میان قوم بت پرست و اجرام پرست خود به تبیین اصل مهم توحید در دین اسلام پرداختند. ایشان به عنوان یک پیامبر الهی در گفتگوهای دینی خود با خویشاوندان و مردم به حفظ ادب و احترام توجه وافری داشتند. این تحقیق با روش کتابخانه ای و با مطالعه کتب و مقالات به این سوال پاسخ می دهد که ادب گفتگوی دینی حضرت ابراهیم (علیه السلام) در قرآن چگونه بیان شده است. می توان گفت مهمترین نکاتی که در آیات قرآن اشاره شده است حفظ نکات ظریف و مهم اخلاقی مانند عدم تصریح به گمراهی مخاطب، عدم بیان برتری علمی در مقابل بزرگان و سکوت در مقابل جاهلان است.
