ابـــن تیمیـــه حرانی بنیانگذار و پیشـــوای مکتب ســـلفی در کتاب منهاج الســـنه، اظهارات علامه حلی در کتاب منهاج الکرامه را گام به گام با ادبیات مخصوص خود به نقد کشـــیده و ز یر ســـؤال میبرد. علامه حلی در بخشی از کتاب خود، مســـتند بـــه روایات فریقین، حضرت فاطمه زهرا (س) را نســـبت به اقدامهای دســـتگاه خلافت ناراضی دانسته و اظهار میدارد که آن بانو عزم خود را بر قهر و غضب بر خلفا تا پایان عمر و شکایت از آنها نزد پیامبر(ص) جزم نموده اســـت... ابن تیمیه اظهارات مزبور را نامناســـب با حضرت فاطمه (س) دانسته و دلایلی بر آن اقامه مینماید. ســـؤال این اســـت که آیا اقدامهای مذکور از بایستگی لازم برخوردار بوده اســـت؟ پژوهش حاضر با روش تحلیلی - توصیفی به این موضوع پرداخته و مســـتند به آیات و روایات و ســـیره مســـلمانان و تکیه بر منابع اهل ســـنت، بایستگی اقدامهای حضرت زهرا (س) را اثبات می نماید.