یکی از مباحث مهم در حوزه معرفت دینی و به طور کلی در حوزه معرفت شناسی، بحث اعتقاد به کثرت گرایی و پلورالیسم است که در حوزه های مختلف شناخت شناسی جلوه گری می کند. این بحث به ویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران که دین، نیروی محرکه آن بود، بیشتر در جامعه ما مورد توجه قرار گرفت .گاهی تکثرگرایی در حوزه دین مطرح می شود و از آن به پلورالیسم دینی یاد می گردد .خاستگاه این تفکر، غرب مسیحی است که ترجمه و به جهان اسلام نیز صادر شده است. پذیرش این تفکر از دیدگاه عقل و در مقام نظر منتهی به اجتماع نقیضین و در مقام عمل نیز در اکثر موارد منتهی به جمع بین باید و نباید می شود. بنابر پلورالیسم دینی، همه ادیان الهی وبشری، در کنار هم صادق ونجات بخش می توانند باشند. آنچه که ما در این تحقیق بدان می پردازیم بررسی پلورالیسم دینی در آرای آیات عظام سبحانی و مصباح با روش توصیفی – تحلیلی می باشد و به این نتیجه می رسد که افق نگاه این دو شخصیت در این موضوع کاملا به هم نزدیک بوده و فاصله چندانی بین آنها وجود ندارد جز آنکه مشی آیه الله مصباح در این موضوع عمدتا فلسفی و رویکرد آیه الله سبحانی عمدتا کلامی می باشد. گفتنی است که تحقیق دارای پنج فصل بوده و شامل کلیات، واژه شناسی و مفاهیم ، پلورالیسم دینی در آرای آیات عظام سبحانی-مصباح ، بررسی مستندات قرآنی پلورالیزم دینی و در نهایت، نتیجه گیری و پیشنهادات می باشد.
