آینده بشریت دغدغه همه انسانها و اعتقاد به منجی در آخرالزمان فصل مشترک همه ادیان آسمانی بلکه غیر آسمانی است. کسانی که از ستم گسترده جهان نگران بوده و همواره به دنبال روزنه امیدی برای برون رفت جهان از این وضع نامطلوب هستند، علاقمندانه در پی کشف زوایای زندگی منجی موعود برآمده و خواهان رفع ابهام از این باور عمومی می باشند. لذا محققان دینی خصوصا پژوهشگران شیعه، دائما در مقام تبیین این حقیقت والا برآمده و به معرفی موعود ادیان بر اساس باورهای مذهبی خود می پردازند. آشنایی با نسب آن نقطه روشنای امید بشری از جمله ضرورتهای انکار ناپذیر در این راستا می باشد. با عنایت به ضرورت مزبور، و بدنبال ادعای برخی از مشاهیر اهل سنت مانند ابن تیمیه، این سؤال در اذهان خودنمایی می نماید که علاوه بر همنامی آخرین پیامبر آسمانی و آخرین منجی بشریت، آیا براستی پدران آنان نیز همنام می باشند؟ ضرورت پیش گفته و سؤال فوق، نگارنده را بر آن داشت تا با روش تحقیق کتابخانه ای به پژوهش در این موضوع پرداخته و حقیقت امر را با تکیه بر منابع معتبر عامه تبیین نماید که مقاله حاضر نتیجه پژوهش مزبور می باشد.
