از مهمترین مفاهیم شیعی، مفهوم امامت است که از قداست بالایی در بین شیعیه برخوردار و تالی تلو مقام نبوت به حساب می آید. شیعیان با تکیه بر آیات الهی و سنت قطعی نبوی موضوع امامت را از اصول مذهب به شمار آورده و به اثبات آن میپردازند. از جمله آنها، آیه 55 سوره مائده میباشد که دلالتش بر ولایت امام علی(ع) مورد ادعای شیعه و انکار مخالفان بوده است. یکی از آنها، احمد بن تیمیه حرانی میباشد که نقش بسزایی در طرح موضوعات چالش برانگیز بر علیه عقاید شیعی و ترویج آنها دارد. وی در کتاب «منهاج السنه» که در پاسخ به «منهاج الکرامه» علامه حلی به نگارش درآورد، با طرح شبهاتی، تقریبا تمامی ادعاهای شیعیان از جمله شأن نزول و دلالت آیه ولایت را مورد تردید قرار داد. اینکه «شبهات وی بر آیه مزبور چیست و چه پاسخهایی میتوان به آنها داد؟» موضوعی است که زمینه نگارش این مقاله را با روش توصیفی – تحلیلی فراهم نموده و نگارندگان با تکیه بر منابع اصیل عامه بدان پرداخته اند. یافته های تحقیق حاکی از آن است که ادعاهای وی مبنی بر نادرستی روایات و تحلیل شیعی مربوط به آیه مزبور کاملا نادرست و بر خلاف اجماع نسبی فریقین میباشد.
