ابن تیمیه حرانی بنیانگذار و پیشوای مکتب سلفی در کتاب منهاج السنه، اظهارات علامه حلی در کتاب منهاج الکرامه را گام به گام با ادبیات مخصوص خود به نقد کشیده و زیر سؤال می برد. علامه حلی در بخشی از کتاب خود، مستند به روایات فریقین، حضرت فاطمه زهرا(س) را نسبت به اقدامات دستگاه خلافت ناراضی دانسته و اظهار می دارد که آن بانو عزم خود را بر قهر و غضب بر خلفا تا پایان عمر و شکایت از آنان نزد پیامبر (ص) جزم نموده است... ابن تیمیه اظهارات مزبور را نامناسب با حضرت فاطمه(س) دانسته و دلایلی بر آن اقامه می نماید. سوال این است که آیا اقدامات مذکور از بایستگی لازم برخوردار بوده است؟ تحقیق حاضر با روش تحلیلی – توصیفی به این موضوع پرداخته و مستند به آیات و روایات و سیره مسلمین و تکیه بر منابع اهل سنت، بایستگی اقدامات حضرت زهرا(س) را اثبات می نماید.
