دانشگاه یکی از بازوهای اجرایی قدرت ملی بازیگران سیاسی در عرصه روابط بین الملل محسوب می شود و رسالت های این نهاد علمی، بر روند استحگام ساخت درونی و بیرونی قدرت علمیِ نظام های سیاسی موثر است. در همین راستا، دانشگاه به عنوان بخشی از نظام آموزش عالی جمهوری اسلامی ایران، تاثیر مستقیمی بر قدرت علمی جامعه ایرانی در عرصه ملی و بین المللی داشته است. یکی از اسناد ملی جمهوری اسلامی ایران که رسالت و وظایف نظام دانشگاهی ایران در مسر قدرت علمی را مشخص می سازد، سیاست های کلی علم و فناوری می باشد که در سطوح و عرصه های مختلف، نقشه راه دانشگاه های کشور در مسیر بازآفرینی قدرت علمی جمهوری اسلامی ایران در سطح منطقه، جهان اسلام و جامعه بین الملل می باشد. به همین منظور، این طرح پژوهشی تلاش دارد به این سوال اصلی پاسخ دهد که؛ دانشگاه ها با توجه به ظرفیت سیاست های کلی علم و فناوری، چه تاثیری در روند استحگام ساخت ملی و بین المللی قدرت علمی جمهوری اسلامی ایران دارند؟ برخی از یافته های این طرح پژوهشی نشان می دهند که دانشگاه ها با ارتقاء تولیدات علمی، جهاد مستمر علمی، توسعه نوآوری، به روز رسانی شاخص های نقشه جامع علمی کشور، اقتصاد دانش بنیان، گسترش مراودات علمی تاثیرگذار، ایجاد روحیه نشاط و خودباوری علمی در کشور، پرورش استعدادهای درخشان و غیره، می توانند قدرت علمی ایران را افزایش دهند و مؤلفه هایی نظیر گسترش همکاری های بین المللی علمی، الهام بخشی علم و فناوری، جذب نخبگان علمی کشورهای دیگر، تولید محصولات دانش بنیان برای صادرات، انتقال فناوری های کاربردی و.... بر استحکام بیرونی قدرت علمی ایران می افزایند.
