امروزه تکامل یافته‌ترین شکل تهدیدهای کشورهای غربی، ماهیت ایدئولوژیک و استراتژیک پیدا کرده است و چنین روندی، خطرهای امنیتی فراگیری را برای جمهوری اسلامی ایران در سطوح مختلف به وجود می‌آورد. استراتژی امنیتی و دفاعی ایالات متحده برای مقابله با کشورهایی همانند جمهوری اسلامی ایران بر مبنای رهیافت‌های مقابله جویانه سازماندهی گردیده است، اما آنچه استراتژیست های غربی و تئورسین های آمریکایی به آن رسیده اند، هزینه بالای بهره گیری از قدرت سخت است و به همین دلیل، سوی قدرت نرم فرهنگی گرایش پیدا کردند؛ قدرتی که برای آنها هزینه و تلفات مالی، جانی، مشروعیتی و حقوقی کمتری دارد. از این رو ماهیت تنازع بین غرب و ایران تحول یافته است و شکلی خزنده، نرم و پیچیده به خود گرفته است. البته باید اذعان داشت که تمامی کشور ها علی الخصوص ایران هم از مبانی قدرت نرم برخوردار است که باید به طوری ماهرانه و ظریف از آنها بهره گیری نمایند. در این مقاله مترصد هستیم تا جایگاه قدرت نرم فرهنگی را در استراتژی های جدید غرب علیه ایران بررسی نمائیم و در این مسیر مبانی قدرت نرم ایران را بر شماریم تا از این طریق بتوانیم راهکارهای مقابله ایی تجویز نمائیم. یافته های این مقاله حاکی از آن است که مولفه های قدرت نرم ایران را می توان در مواردی همچون؛ اتحاد ملی، انسجام ارزشی، مشروعیت سیاسی، نیروی انسانی کارآمد، فرهنگ و هویت اسلامی مقتدر، جنبش نرم افزاری، گزینش استراتژی های مناسب برای حل معضلات فرهنگی و غیره مشاهده کرد. در این میان، برخی از راهکارهای فرهنگی اجتماعی برای مقابله با قدرت نرم فرهنگی غرب را می توان در گزینه های زیر خلاصه نمود؛ افزایش دادن سطح خودباوری ملی، استفاده از نگاه علمی برای بازسازی دیپلماسی عمومی و فرهنگی کشور، آینده پژوهی تهدیدات فرهنگی، فعال سازی نیروهای انسانی، قانونمندکردن نظام دیپلماسی فرهنگی کشور، تولید علم و فناوری های نوین، حمایت از فعالیت های فرهنگی در فضای مجازی، تقویت ظرفیت های رسانه ای و غیره.
