براندازی نرم مفهومی است که خصوصاً در چند سال اخیر جایگاه مهمی را در ادبیات روابط بین الملل به خود اختصاص داده است. نا آرامی های دهه های گذشته در برخی از کشور های منطقه اور آسیا و قفقاز و نوع تحولات و شیوه تغییرات حکومتی حاصله، وجه نرم تری از اعمال نفوذ به قصد تغییر ساختار در کشور مورد هدف را نمایان کرده است. در اواخر قرن بیستم، تئوری جدیدی مبتنی بر «نبرد نرم» برای ایجاد تغییرات در نظام های ناهمسو با منافع ملی قدرت های غربی ارائه شد که به انقلاب رنگی، انقلاب مخملی یا انقلاب گلی، مشهور شده است. بررسی گونه های مختلف انقلاب رنگی، حکایت از آن دارد که این انقلاب ها به ظاهر بر بنیاد خواسته های فزاینده عمومی در حوزه حقوق سیاسی و شهروندی شکل می یابند، از این رو تبارشناسی یکی از راه های شناخت پدیده های اجتماعی در کشورهای مدل است. پژوهش حاضر به روش تبیینی و با استفاده از روش تاریخی- اسنادی، پدیده ی جدیدالوقوع انقلاب های رنگی و تبارشناسی آنها در کشورهای مدل را مورد بررسی قرار داده است که در راستای اهداف استراتژیک قدرت های بزرگ، بوده است.
