تقویت روند منطقه گرایی و گسترش بازارهای جهانی و تشدید وابستگی متقابل بین کشورها باعث شده است تا محیط تجاری بسیاری از فعالیت های اقتصادی با تغییر و تحولات زیادی رو به رو شود و بیش از پیش مفهوم و کاربست دیپلماسی اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار گردد. در این میان، منطقه آسیای مرکزی و قفقاز بدلیل سابقه ارتباطات فرهنگی و تمدنی و اهمیت ژئوپلتیک آن در سیاست خارجی ایران در سال های بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی همواره مورد توجه اهداف دیپلماسی اقتصادی ایران قرار گرفت. اگرچه در دو دهه گذشته میزان همکاری های سیاسی و اقتصادی ایران و کشورهای آسیای مرکزی همواره تحت تأثیر عوامل منطقه ای و فرامنطقه ای قرار داشته است. پژوهش حاضر با روش تبیینی و تأکید برهمگرایی سعی بر بررسی و پاسخگویی به این پرسش است که چالش های پیشبرد دیپلماسی اقتصادی ایران در مناطق آسیای مرکزی و قفقاز کدام اند؟ بررسی داده های موجود در این نوشتار نشان دهنده آن است که موانع سیاسی و اقتصادی در نهاد های تصمیم گیری و اجرایی ایران و آسیای مرکزی و قفقاز در بعد داخلی و تقابل منافع ملی ایران با قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای در بعد خارجی از عمده چالش های موجود در پیشبرد دیپلماسی اقتصادی ایران در آسیای مرکزی و قفقاز بوده است.
