مشخصات پژوهش

عنوان	رهایش عملکرد بالای داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین با استفاده از نانوالیاف سیلیکای اصلاح شده
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	الکتروریسی،نانوالیاف اصلاح شده، دوکسوروبیسین، رهایش دارو
چکیده	داروی دوکسوروبیسین ) DOX ( که برای درمان تومورهای بدخیم سرطان استفاده میشود، دارای سمّیت بالایی است که با کنترل رهایش دارو به سلولهای تومور، در زمان و مکان مناسب، میتوان شاهد کاهش سمّیت داروی آزادشده و اثرات جانبی آن بود. در این پژوهش، به بررسی رهایش داروی دوکسوروبیسین از نانوالیاف DOX/2SiO ، در شرایط آزمایشگاهی، پرداخته شد. نانوالیاف حاصل از نانوذرات DOX/2SiO ، به روش الکتروریسی، برای بررسی رهایش داروی ضدسرطانی دوکسوروبیسین، استفاده شد. با استفاده از آنالیز پراش پرتو ایکس ) XRD ،) الگوی پراش نانوالیاف DOX/2SiO ، مؤید ماهیت آمورف برای 2SiO بود. بررسی میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی ) FESEM (، نشان داد که قطر و طول تقریبی نانوالیاف، بهترتیب 400 - 300 نانومتر و چند ده میکرومتر است. بر مبنای آنالیز طیفسنجی پراش انرژی ایکس ) EDX (، مقدار عناصر سیلیکون، اکسیژن، کربن، نیتروژن و کلر موجود در نمونهها، بهترتیب: 18 / 30 ، 84 / 31 ، 83 / 29 ، 41 / 4 و 75 / 3 درصد بود. آنالیز Xmap ، توزیع همگنی از عناصر سیلیکون، اکسیژن، کربن، کلر و نیتروژن را در نانوالیاف، نشان داد. گونههای عاملی و پیوندهای شیمیایی نانوالیاف، با آنالیز طیفسنجی مادونقرمز تبدیل فوریه ، (FT-IR) آشکارسازی شد و نتایج، نشان داد که سیلیکون، دارای قلههایی در 1-cm 1090 و 1-cm 804 ، مربوط به ارتعاشهای کششی نامتقارن و کششی متقارن در پیوند –SiSi–O است و ارتعاشاتی از OH–Si ، در محدوده 3200 و 1-cm 3600 ، ظاهر شد. نتایج، نشاندهنده رهایش آهسته و پیوستهای از دارو، در شرایط آزمایشگاهی و دمای 37 درجه سلسیوس و pH برابر 4 / 5 است که میتوان از DOX/2SiO ، بهعنوان حامل دارو در سامانههای درمان هدفمند داروهای ضدسرطان، استفاده کرد.
پژوهشگران	محمد رضا سازگار (نفر سوم)، رقیه سلطانی ناصری (نفر اول)، حبیب حمیدی نژاد (نفر دوم)