بنابر گزارش‌های معتبر اهل‌تسنن، حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بر خلیفه اول، خشم گرفت و تا آخر زندگی شریف‌شان با او سخن نگفتند. این واقعیّت تاریخی تا حدود اواسط قرن دوم هجری مورد اتفاق علمای اهل‌تسنن بود؛ ولی از آن زمان تا اواسط قرن پنجم هجری، با ظهور نقلی متفّرد، موج جدیدی برای اثبات رضایت نهایی حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها از خلیفه اول شکل گرفت؛ روایتی که بعد از گذشت سال‌ها، همچنان دستاویز گروهی از علمای عامه است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، قدیمی‌ترین اسناد در مورد این ادّعا را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده که علاوه بر ضعف سندهای روایات، متن آن‌ها با گزارش صحیحین نیز تعارض داشته و لذا بر اساس مبانی عامه مقبول نیست. همچنین به شبهاتی همچون بی اطلاع بودن عایشه، سماع شعبی از امیرالمؤمنین، اعتبار مرسلات تابعین، نقل شعبی از ثقات و تقدّم مثبت بر نافی، پاسخ داده شده است.
