در این مقاله فرضیۀ تشکیل هم گرایی باشگاهی بین GDP سرانۀ واقعی استان های ایران با استفاده از رگرسیون چندکی ناپارامتریک و رویکرد پویایی های توزیع طی دورۀ زمانی 1379- 1388 آزمون می شود. نتایج تحقیق حاکی از شکل گیری دو باشگاه هم گرایی بین استان های کشور است که اکثراً به سمت باشگاه فقیر در حال هم گرایی اند. همچنین، محاسبۀ سرعت هم گرایی حاکی از ناهمگونی شدید بین الگوهای رشد اقتصادی استان هاست به طوری که برای ارتقای GDP سرانۀ استان های فقیر به سمت باشگاه ثروتمند به دورۀ زمانی بین 20 تا 60 سال نیاز است.
