یداله یوسفی

تغییر اقلیم در دنیا به شکل افزایش و یا کاهش بسیاری از پارامترهای اقلیمی نمود یافته است. این تحقیق به بررسی پدیده شرجی که بهعنوان یکی از عوامل کاهنده آسایش اقلیمی است، در بخشهای جنوبی دریای خزر پرداخته است. دادههای دما و رطوبت نسبی 5ایستگاه سینوپتیک برای دوره زمانی 1691تا 9006مورداستفاده قرار گرفت. برای شناخت میزان شرجی از روش تجربی ابداعی توسط لانکاستر و کارستون استفاده شد. روند تغییرا پدیده شرجی نیز با استفاده از آزمون من-کندال بررسی شد. بررسی تغییرپذیری شرجی ایستگاهها نشان داد در تمامی ایستگاهها روند شرجی سالانه در حال افزایش است. در ایستگاه بندر انزلی روند افزایشی معنیدار نبوده است. در ایستگاه گرگان شیب روند تغییرا از دیگر ایستگاهها بیشتر بوده است. افزایش میزان شرجی به میزان زیادی ناشی از افزایش دمای جو در این منطقه و افزایش ظرفیت رطوبتی جو است. این افزایش به همراه کاهش بارش و روزهای بارش در این منطقه میتواند به کاهش میزان آسایش و همچنین افزایش خطر ناشی از بارشهای رگباری در آینده شود