هدف این پژوهش بررسی اثر افشای یکپارچه مدلهای کسبوکار بر خصوصیاتکیفی و سودمندی اطلاعات حسابداری میباشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، همبستگی و پس رویدادی است. نمونه آماری پژوهش شامل 109 شرکت از شرکتهای عضو بورس اوراقبهادار تهران طی دوره زمانی 1392 الی 1399 است که برمبنای روش حذف سیستماتیک انتخاب شدند. برای بررسی و تحلیل دادها، از نرم افزارهای ایویوز و اسمارت پیالاس و از روش حداقل مربعات جزئی استفاده شدهاست. باتوجه به مناسب بودن روایی و پایایی ترکیبی، شدت روابط بین متغیرهای اندازهگیری، معنیدار بودن تمام مسیرهای مدل ساختاری و برازش کلی مدل برمبنای شاخص نیکویی برازش، نتایج پژوهش نشان داد که افشای داوطلبانه مدلهای کسبوکار به صورت مستقیم بر خصوصیاتکیفی و سودمندیاطلاعات حسابداری اثر معناداری ندارد. اما از طریق متغیر میانجی ویژگیهای شرکت ( شامل: اندازه شرکت، بازدهی داراییها، ساختار سرمایه، عمر شرکت و اهرم مالی) بر سودمندی حسابداری اثر مثبت و معنادار و بر خصوصیاتکیفی اطلاعات حسابداری اثر منفی و معنادار دارد. همچنین ویژگیهای شرکت بر سودمندی حسابدرای اثر مثبت و معنادار و از سویی بر ویژگیهای کیفی اطلاعات حسابداری اثر منفی و معنادار دارد. لذا به طور کلی افشای یکپارچه مدلهای کسبوکار از طریق نقش میانجی ویژگیهای شرکت بر خصوصیات کیفی و سودمندی حسابدرای تاثیر دارد.
