سود حسابداری به عنوان یکی از مهم ترین شاخص ها در پیش بینی سود و جریانات نقدی آتی همواره کانون توجه استفاده کنندگان صورتهای مالی بوده است. وقوع بحران های مالی پی در پی و ورشکستگی شرکت های بزرگ دنیا در دهه های اخیر، به اعتبار سیستم گزارشگری مالی در جلب اعتماد استفاده کنندگان به ویژه سرمایه گذاران خدشه وارد نمود و سبب شد تا توجه استفاده کنندگان صورتهای مالی، به جای تاکید صرف بر رقم سود، به سمت کیفیت سود سوق پیدا کند. از آنجا که گروه های مختلف استفاده کنندگان از سود در تصمیمات متفاوتی استفاده می کنند امکان ارائه تعریف واحد برای کیفیت سود وجود ندارد. لذا کیفیت سود مفهومی چند بعدی است. بر اساس تحقیقات پیشین، یکی از ابعاد مهم و شروط لازم درتلقی یک سود به عنوان سود با کیفیت، پایداری سود است. در تعریف کیفیت سود به سودمندی در تصمیم گیری اشاره شده و عمده تحقیقات صورت گرفته پیرامون پایداری سود نیز بر سودمندی تصمیم گیری ها به هنگام ارزش گذاری شرکت و سهام تمرکز دارد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که تحلیلگران مالی و سرمایه گذاران در تعیین سود و جریانات نقدی آتی، به رقم سود به عنوان تنها شاخص تعیین کننده توجه نمی کنند بلکه پایداری و تکرارپذیری سود گزارش شده برای آنها بسیار با اهمیت است و اقدام به سرمایه گذاری در شرکتهایی می کنند که پایداری سود بیشتری دارند. افزایش پایداری سود با بهبود پیش بینی سود و جریان های نقدی آتی، به نوبه خود افزایش تقاضا برای سهام شرکت و در نهایت افزایش قیمت سهام و بازدهی شرکت را به دنبال خواهد داشت. با توجه به اهمیت پایداری سود در تصمیم گیری ها، هدف تحقیق حاضر مرور مفاهیم نظری پیرامون پایداری سود و اجزای آن می باشد.
