در سال 2012، بیش از چهار میلیارد نفر بازی های المپیک تابستانی لندن را تماشا کردند. بازی های المپیک به عنوان بزرگ ترین رویداد در جهان، این قدرت را دارد که توجه جهانی را به خود جلب کند، زیرا پیروزی های فردی به پیروزی های ملی تبدیل می شود. با این حال، مدت ها قبل از این که ورزشکاران برای کسب مدال طلا رقابت کنند، رقابت بین شهرهایی بود که مشتاق میزبانی این بازی ها بودند، که با یک فرآیند تقاضای میزبانی دقیق، رقابت آغاز می شود. تلاش طولانی مدت و پرهزینه برای میزبانی المپیک به اندازه هر رویداد ورزشی مهم است. تلاش شهرها برای برنده شدن در میزبانی بازی های المپیک، بیش از تلاشی است که برای برگزاری یک رویداد ورزشی بزرگ است. صرف نظر از نتیجه میزبانی، تقاضای میزبانی به طور گسترده به عنوان یک پیام تعیین کننده برای جهان به حساب می آید که یک شهر از لحاظ اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آماده رقابت در بازار
