این پژوهش به منظور تعیین اثربخشی واقعی ت درمانی بر مسئولی ت پذیری کارمندان شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمو ن با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری ا ین پژوهش کلیهی کارمندان شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار بود )211 =N )که از بین آنها، 132 نفر از کارمندان شبکه ب هداشت شهرستان فر یدونکنار به صورت تصادفی ساده بر اساس لی ست موجود در شبکه بهداشت شهرستان فری دونکنار انتخاب شدند و به پرسشنامههای مسئولی ت پذیری)هاریسون و گاف ،1982 )پاسخ دادند. سپس آزمودنیهایی ک ه به طور همزمان با توجه به نقطه برش پرسشنامه ها دارای نمرهی مسئولیت پذیری پایین بودند )نمرهی کمتر از 21 برا ی مسئولیت پذ یری( مشخص شدند )69=n )و از بین آنها 30 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و نیز به همین صورت در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسهی 90 دقیقهای آموزش واقعیت درمانی را دریافت نمود ولی گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. آزمودنیهای دو گروه پس از اتمام مداخله در پسآزمون شرکت نمودند. یافته های حاصل از تحلیل کوواری انس چندمتغیره نشان داد که بین نمرات مسئولی ت پذیری آزمودنی های گروه آزمایشی و کنترل در پس آزمون تفاوت آماری معنی داری وجود دارد، به گونه ای که می توان گفت که واقعیت درمانی سبب بهبود مسئولیت پذیری کارمندان شبکه بهداشت شده است..
