کمبود مسکنِ کم هزینه از چالش های مهم در ایران است. در حالی که سالهاست در کشورهای توسعه یافته مورد استفاده قرار می گیرد. از این رو، هدف از این مقاله بهره گیری از تجارب بین المللی به عنوان الگویی برای سیاست گذاری مسکن است. روش پژوهش، تحلیلی- توصیفی بوده و جمع آوری داده ها به صورت مطالعه ای کتابخانه ای انجام شد. نتایج این پژوهش، به تخمین دقیق سرشماری برای گروه های کم درآمدی توجه دارد تا نیاز واقعی افرادی که در تامین مسکن خود بیش از یک سوم درآمد را هزینه می کنند، مشخص شود و در پی آن، مجموع یارانه های احتمالی در نظر گرفته شود تا توسعه‌دهندگان، وام مسکن تضمین شده ای را برای پشتیبانی از هزینه‌های جاری متقبل شوند.
