1403/02/06
فاطمه رودباری

فاطمه رودباری

مرتبه علمی: استادیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: بابلسر. پردیس .دانشگاه مازندران.دانشکده علوم پایه.پروه میکروبیولوژی
تلفن: 01135302424

مشخصات پژوهش

عنوان
تعیین فراوانی ژن های VIM 2˓3˓9˓11˓16و VIM all تولیدکننده آنزیم متالو بتالاکتاماز در باکتری پسودوموناس آئروژینوزا
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها
متالو بتالاکتاماز، پسودوموناس آئروژینوزا، مقاومت آنتی بیوتیکی، ژن VIM
سال 1397
مجله مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
شناسه DOI
پژوهشگران راهله ناصریان مقدم ، فاطمه رودباری ، محبوبه نادری نسب ، داوود منصوری ، سید زهره میرباقری ، آید ا قلوبی ، امین هشیار چچکلو ، زهرا مشکات

چکیده

مقدمه꞉مقاومت آنتی بیوتیکی همواره به عنوان یک مشکل جدی برای سلامت انسان مطرح بوده است و بیماران زیادی را در بیمارستان های سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. پسودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن گرم منفی و یکی از عوامل شایع عفونت های بیمارستانی است. آنزیم های متالو بتالاکتاماز، اصلی ترین مکانیسم مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در این باکتری می باشد. ژن های تولیدکننده این آنزیم بیشتر بر روی پلاسمید قرار دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی فراوانی ایزوله های پسودوموناس آئروژینوزا مولد متالو بتالاکتاماز که توسط ژن های VIM 2˓3˓9˓11˓16 و VIM all ایجاد می گردد. مواد و روش ها꞉در این مطالعه 127 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا با روش استاندارد دیسک دیفیوژن کربی بائر طبق دستورالعمل CLSI، جهت آنتی بیوگرام استفاده گردید. و از روشCombined-disk test جهت شناسایی فنوتایپی ایزوله های تولیدکننده متالو بتالاکتاماز استفاده شد. پس از استخراج DNA، با استفاده از فناوری PCR وجود ژن های VIM allو VIM 2˓3˓9˓11˓16 به طور اختصاصی بررسی گردید. یافته های پژوهش꞉ از کل 127 نمونه سودوموناس مورد بررسی 62 ایزوله(49 درصد) مقاوم به ایمپنم بودند و نیز 31 ایزوله(5/24 درصد) در بررسی فنوتایپی تولیدکننده متالو بتالاکتاماز بودند. هم چنین در بین سویه های مقاوم به ایمیپنم به شکل کلی حضور ژن های all VIM در 5/12 درصد موارد به دست آمد ولی حضور ژن های VIM 2-3-9-11-16 در نمونه های مورد بررسی شناسایی نشدند. بحث و نتیجه گیری꞉ یافته های به دست آمده در این تحقیق بیان کننده این موضوع است که باکتری پسودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی را به سفازولین(98 درصد) و هم چنین به نالیدیسک اسید(91 درصد) و کمترین مقاومت را به سیپرو فلوکسازین(31 درصد) نشان داده است که یکی از دلایل این روند رو به رشد تولید آنزیم های مقاوم به آنتی بیوتیک ها و مکانیسم های شناخته شده این باکتری در ایجاد مقاومت می باشد.