رز فولادی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی در خشکی بر سرعت شنا کردن و عملکرد اندام فوقانی شناگران دختر انجام شد. جهت انجام این مطالعه 24 دختر شناگر به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند و به صورتی تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد: 12 نفر، سن: 16/1 ± 08/16 سال، قد: 01/0 ± 67/1 متر، وزن: 37/4 ± 91/62 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 88/1 ± 45/22 کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: 93/0 ± 83/3 سال) و تمرینی (تعداد: 12 نفر، سن: 28/1 ± 25/16 سال، قد: 02/0 ± 66/1 متر، وزن: 88/3 ± 75/63 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 85/1 ± 00/23 کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: 83/0 ± 16/4 سال) قرار گرفتند. در این مطالعه پس از ارزیابی قد و وزن، استقامت ناحیه مرکزی به وسیله آزمون مک گیل ارزیابی شد. همچنین عملکرد اندام فوقانی با آزمون های عملکردی تعادل وای برای اندام فوقانی و زنجیره حرکتی بسته و عملکرد ورزشی به وسیله سرعت و تعداد دست شنای 50، 100 و 200 متر مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از ارزیابی اولیه آزمودنی های گروه تمرینی در برنامه تمرینی 8 هفته ای پبات مرکزی شرکت کردند و گروه کنترل در این دوره به فعالیت های ورزشی رشته شنا پرداختند. پس از پایان 8 هفته آزمون های مربوط به پیش آزمون مجددا در این دوره مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از ارزیابی آزمون ها نتایج مربوط به نرمال بودن داده ها با آزمون شاپیرو-ویلک بررسی شد و پس از تایید نرمال بودن داده ها با این آزمون از آزمون های آماری پارامتریک تحلیل کوواریانس و تی همبسته به ترتیب برای بررسی تفاوت بین گروهی و درون گروهی استفاده شد. به صورت کلی نتایج این مطالعه نشان دهنده اثر معنی دار برنامه تمرینی ثبات مرکزی بر آزمون های فلکشن 60 درجه (001/0=p )، سورنسن (001/0=p)، پلانک از شکم (001/0=p)، پلانک از راست (001/0=p) و پلانک از چپ (001/0=p) به عنوان آزمون های مرتبط با استقامت ناحیه مرکزی بود. همچنین نتایج نشان دهنده اثر معنی دار این برنامه تمرینی بر سرعت و تعداد دست شنای 50، 100 و 200 متر (001/0=p) و نیز آزمون های عملکرد اندام فوقانی (001/0=p) و زنجیره حرکتی بسته (001/0=p) بود. همچنین بررسی تفاوت بین گروهی نشان دهنده عملکرد بهتر آزمودنی های گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل در آزمون های مورد ارزیابی بود (01/0≥p). به صورت کلی نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده اثر معن