این مقاله با هدف بررسی موانع مدیریتی شهرداریها و اثرات آن در توسعه کالبدی با تأکید برشهر قائمشهر به نگارش درآمده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و جامعه آماری، کل جمعیت 196 هزارنفری این شهر براساس سرشماری سال 1390بوده که به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز 200 نفر از مراجعه کنندگان به شهرداری و نیز 80 نفر از مسئولین شهری به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. نتایج حاصله نشان می دهد که مشکلاتی نظیر افزایش رشد جمعیت شهری، نداشتن درآمد پایدار شهرداری، به روز نبودن قوانین شهرداری ها، عدم تعامل دستگاه های اجرایی و برخی اقدامات خودسرانه آنها، در بسیاری از موارد شهرداری را در گرفتن حق و حقوق خود ناکام گذاشته و مهم تر این که مدیریت شهرداریها به دست اشخاص متعهد و متخصص واگذار نمی شود. اتکا شهرداری به درآمدهای ناپایدار و از جهتی ناسالم و وابستگی به کدهای درآمدی فصل 30 به خصوص کد33 یعنی درآمدهای حاصل از صدور پروانه ساختمان و فروش مازاد تراکم، مهمترین منبع درآمدی شهرداری(تا40درصد) محسوب می شود که به نوبه خود باعث ناهنجاریهای زیادی در بخش کالبدی شهرشده است. درسال1390 بیش از 90 درصد هزینه ها به هزینه های جاری اختصاص داشته و در نتیجه سهم هزینه های عمرانی در این سال با افت فراوان روبرو بوده است. درفاصله ده ساله(1380تا1390 )حدود 80 درصد از ساخت و سازها و همچنین تخلفات مربوط به بخش مسکن بوده است.
