این پژوهش به منظور بررسی درجه توسعه یافتگی استانهای کشور در زمینه شاخصهای عمده بخش کشاورزی صورت گرفته و هدف اصلی آن یافتن میزان شکاف موجود بـین اسـتانهـا و نوع محرومیت هر یک از آنهاست.جامعه آماری تحقیق کل استانهای کشور را شامل میشـود. هجده شاخص مورد استفاده در این تحقیق بیشتر روی مسائل مدیریت منـابع اسـتان در زمینـه کشاورزی تأکید دارند. نتایج مهم حاکی از آن است که شکاف و نابرابری بین استانها در زمینه فعالیتهای کشاورزی عمیق بوده و نسبت آن تا پنج برابر است. خراسـان، فـارس، مازنـدران، کرمان، اصفهان و تهران در زمره استانهای توسعهیافتهتر، و سیـستان و بلوچـستان، هرمزگـان، بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد، قم، ایلام و چهارمحال و بختیاری نیز از محرومتـرین اسـتانهـا بهشمار میروند. همچنین، کاربرد ضریب تغییر نشان میدهد که بیشترین تفـاوت اسـتانهـا در شاخص مساحت گلخانهها، و کمترین نابرابری در زمینه نسبت خانوارهای بیزمـین روسـتایی بوده است.
