زمین گردشگری یکی از راهکارهای نوین جذب گردشگر در راستای حفاظت از محیط طبیعی بی جان محسوب می شود. تنوع طبیعی در استان مازندران و سابقه طولانی سکونت موجب ایجاد اسطوره ها و افسانه های متعددی در این منطقه شده است. در این مقاله زمین اسطوره شناسی (اسطوره های مربوط به اشکال سطح زمین) از دو جنبه دینی (فیل سنگی لاویج و دریاچه خضرنبی) و فرهنگی - تاریخی ( عموماً مکانهای با عنوان دیو) مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه دانش ناکافی مردم در گذشته موجب نامگذاری چنین مکانهایی شده است اما در حال حاضر با تأکید بر این جنبه و هویت بخشی به مکانها می توان زمین گردشگری را در مازندران رونق داد تا بدین وسیله بخشی از اهداف حفاظت از زمین در کنار جذب گردشگر محقق گردد.
