شهرنشینی بیش از سایر فعالیتهای انسانی سیستمهای رودخانهای را تغییر میدهد. سطوح نفوذناپذیر مقدار رواناب و رسوب را افزایش میدهند. بنابراین مورفولوژی رودهای شهری در نتیجه شهرنشینی تعدیل میشود. در این تحقیق، اثرات شهرنشینی بر کانال رود، در شهر نور واقع در استان مازندران مورد بررسی قرار گرفته است. عکسهای هوایی و تصاویر ماهوارهای برای مستند کردن پوشش سطح زمین، گسترش محدوده شهری و شبکه زهکشی مورد استفاده قرار گرفته است. سپس، هر کانال به بازههایی تقسیم گردید. مطالعات میدانی در 44 بازه و شامل اندازهگیری ابعاد کانال، ویژگیهای رسوب، اشکال ژئومورفیک، گیاهان حاشیه رود و سازههای 0 متر بر متر(، نسبت / مهندسی مورد بررسی قرار گرفتند. رودها بستر فروسایی شده، شیب بسیار کم ) 009 عرض به عمق کمتر از 40 و کرانههای با رسوبات چسبنده داشتهاند. بازههای رودخانهای در شهر نور به پنج گروه تقسیمبندی شدند که عبارتند از: در حال تعدیل و قابل بازیابی، در حال تعدیل و غیر قابل بازیابی طبیعی، کانال سازی به صورت تغییر مسیرکانال، کانال سازی مهندسی و کانال سازی کالورتی. سپس مخاطرات مربوط به هر نوع از کانال شناسایی شدند. تغییرات کانال شهری هم به صورت یک مدل کیفی ارائه گردید. این روش یک چهارچوب بالقوهای برای مدیریت رودخانههای شهری با شناسایی مخاطرات مرتبط با هر بازه و توجه به گزینههای مدیریتی پیشنهادی فراهم میآورد.
