نادر رازقی

یکی از مهمترین کارکرد همه نظامهای تعلیم و تربیت بخصوص مدرسه، جامعه پذیری علمی دانش آموزان است. دوره متوسطه نظام آموزش و پروش از این جهت که آموزش عمومی را به آموزش عالی پیوند می دهد، در جامعه پذیری علمی دانش آموزان نقش مهمی را ایفا می کند. دانش آموزان در تعامل با معلمان ، دانش آموزان و کادر مدرسه ارزش ها و هنجار های علمی را می آموزند و برای ورود به مقاطع تحصیلی بالاتر آماده می شوند. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی جامعه شناختی تاثیر مدرسه بر جامعه پذیری علمی دانش آموزان می باشد. روش تحقیق حاضر، پیمایشی و مقطعی بوده است که حجم نمونه پژوهش حاضر را ۴۰۰ نفر از دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر ساری تشکیل داده اند. داده های تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری گردیده و با نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان داد که 1- میانگین نمره جامعه پذیری علمی دانش آموزان بر حسب متغیر های جنسیت ، رشته تحصیلی و نوع مدرسه ، از تفاوت معنی داری برخوردار است ، بدین صورت که جامعه پذیری علمی در میان دختران بالاتر از پسران ، رشته های نظری بیشتر از سایر رشته ها و مدارس خاص بیشتر از سایر مدارس بوده است . 2- نتایج این مطالعه نشان می دهد وضعیت کلی جامعه پذیری علمی دانش آموزان متوسطه دوم شهر ساری، در سطح متوسط (۲۶۷_۱۹۵) قرار دارد.3-همچنین یافته های تحقیق نشان داد، فضای اجتماعی مدرسه به میزان 49 درصد از واریانس متغیر وابسته جامعه پذیری علمی را تبیین می کند.گفتنی است که از بین هفت متغیر مستقل، متغیر (تعامل کادر آموزشی 235/0) دارای تاثیر مستقیم، مثبت و معناداری بر جامعه پذیری علمی بوده است. متغیرهای (جو حمایتی مدرسه 237/0 و رضایت از عوامل آموزشی 198/0) دارای تاثیر مستقیم و غیرمستقیم، مثبت و معناداری بر جامعه پذیری علمی بوده اند. و متغیرهای (تعامل دانش‌آموزان با معلم 129/0، تعامل دانش آموزان با یکدیگر 074/0 ، ساختار فیزیکی مدرسه 030/0 و فضای مدرسه 144/0) دارای تاثیر غیر مستقیم بر جامعه پذیری علمی بوده اند.