رضا آقاپور

در مقاله حاضر نقش عوامل دینداری و ایمانی در بهبود روابط اجتماعی مورد تحلیل قرار گرفته و از دیدگاه جامعهشناسان و نظریهپردازان علوم اجتماعی و همچنین متفکران و اندیشمندان الهی و اسلامی بهرهگیری شده اسـت. در ایـن میـان نقش علمای اسلامی از بروز ظهور بیشتری برخوردار میباشد، آنان معتقدند دین مبین اسلام و آموزههای دینی فـارغ از زمان و مکان، دارای کارکرد انسجامآور و انضباطآفرین و آرامشبخش مـیباشـد در نهایـت آیـاتی از قـرآن کـریم کـه مستقیم یا غیرمستقیم به بحث روابط اجتماعی می پردازد جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادنـد. از میـان آنهـا 19 آیـه شریفه انتخاب و به طور توصیفی و تحلیلی مورد بازبینی و مطالعه کامل قرار گرفته است