باافزایش اهمیت تحقق اقتصاد دانش بنیان و نقش واحدهای فناور مستقر در پارک ها به عنوان یکی از پیشران های اصلی آن، تحلیل و درک عملکرد این واحدها به مسئله ای کلیدی برای سیاست گذاران و مدیران تبدیل شده است. دراین راستا هدف این پژوهش ارائه چارچوب ارزیابی واحدهای فناور مستقر در پارک های علم و فناوری و کاربست این چارچوب باتکیه بر روش پژوهش کیفی و راهبرد اقدام پژوهی است. جامعه موردمطالعه این پژوهش، 45 واحد فناور متقاضی حضور و تمدید استقرار در پارک علم و فناوری دانشگاه تربیت مدرس می باشد که از دی ماه 1396 تا شهریورماه 1397 مورد ارزیابی قرار گرفته اند. براساس مرور پیشینه، سه بُعد راهبرد، بازار و فروش، فناوری و مالکیت فکری و تیم کاری و منابع انسانی به عنوان مهم ترین جنبه های عملکردی در ارزیابی واحدهای فناور شناسایی شدند. براساس یافته های پژوهش، توانمندی فناورانه به عنوان مهم ترین نقطه قوت و درطرف مقابل مسائل سازمانی و مدیریتی خصوصاً در موضوعاتی نظیر راهبرد تأمین مالی، طرح کسب وکار، تقسیم کار، سازمان دهی و ساختار سازمانی، توسعه توانمندی منابع انسانی، توانایی بازاریابی و حفاظت از مالکیت فکری و دانش فنی به عنوان مهم ترین نقاط ضعف واحدهای فناور معرفی شدند.
