زمینه و هدف: قرآن کریم،کتاب هدایت بشر از سوی آفریدگارِ جهانیان و ضامن سعادتِ متّقیان است و وجوب روزه برای ما یک توفیق و بالاتر از آن یک هدیه ی الهی و ضامن سلامت جسم و جان و سعادت است. روزه، علاوه براین که تکلیف الهی است، آثار فراوان بهداشتی-درمانی برای خود روزه دار، خانواده ها و جامعه ی اسلامی به دنبال دارد. در این اثر به مصداق هایی از مطابقت جدیدترین یافته های پزشکی با آموزه های اسلامی در حوزه ی سلامت و روزه داری به عنوان جلوه های پیشگیری طبّ اسلامی در جهت حفظ سلامتی در این ماه مبارک پرداخته شده است. روش بررسی: مطالعه ی توصیفی کتابخانه ای- رایانه ای، با بهره از جامع ترین لوح فشرده ی آفرینش- قرآن کریم- و سایر نشریات، فیش برداری و جمع بندی صورت گرفته است. یافته ها: روزه در نظام آفرینش، یک اعجاز علمی بوده، برای تقرّب انسان ها به مبدأ هستی و تعالی روحی و معنوی آن ها تصویب شده و در کنار فواید عظیم معنوی، فواید بهداشتی و درمانی فراوانی دارد. گویا بار سلامت و پزشکی روزه کمتر از لذت معنوی اش نیست. بالاتر این که شاید منافع و مصالح دیگری در این فرمان الهی مجهول یا مغفول مانده باشد و به زودی به عنوان دستاوردهای علمی نوظهور به عرصه بیایند. نتیجه: روی آوری به کلام وحی و سنّت افرادی که درستیِ قول و فعل آنان با صیانت پروردگار ضمانت شده، خیال آدمی را راحت می کند. چون آنان روش های پیشگیری و درمان را به طور جامع و همسو با چرخه ی قدرتمند هستی و خواست الهی مطرح می نمایند. منظور و مقصود یک انسان موحد از روزه جز اطاعت امر الهی نیست و این به معنای ایمان و فرمانبرداری، صداقت و ثبات قدم در انجام واجبات الهی است.
