مسئله اصلی این پژوهش، روش آموزش مؤثردردروس پایه معماری است. پژوهش حاضرباهدف بررسی روش جدیدی در آموزش دروس پایه با نام روش مشارکت مستقیم استادودانشجودردرس مقدمات طراحی معماری و میزان اثرگذاری آن بر فرایند یادگیری دانشجویان، از طریق ارزیابی فعالیتهای آنان بهعنوان آزمون این روش صورت گرفته است. این روش با بررسی ادبیات موضوع در زمینه شیوه های مختلف آموزش معماری و تجزیه و تحلیل آنها، حاصل شده است. برای ارزیابی دقیق متغیروابسته فرایند یادگیری،دو مؤلفه تأثیرگذار آن: موفقیت تحصیلی دانشجویان )نمود بیرونی( و رضایتمندی دانشجویان )نمود درونی( بررسی شدهاند. درواقع، پرسش اصلی تحقیق پیشرو این است که روش مشارکت مستقیم استاد و دانشجو بر فرایند یادگیری دانشجویان در درس مقدمات طراحی معماری چه تأثیری دارد. برای رسیدن به پاسخ این پرسش، رابطه روش یادشده با میزان رضایتمندی و موفقیت تحصیلی دانشجویان دردرس مقدمات طراحی معماری بررسی شده است. از نظرروش، این تحقیق از نوع موردپژوهی است. روش گردآوری دادهها، جمع آوری نتایج ارزیابی وداوری تمرینها برای سنجش و مقایسه موفقیت تحصیلی و گردآوری نظرات دانشجویان از طریق پرسشنامه برای سنجش رضایتمندی دانشجویان است. جامعه آماری، دو گروه از دانشجویان درس مقدمات طراحی معماری در دانشگاه مازندران است؛ در یک گروه روش مشارکت مستقیم استادودانشجوموردآزمایش قرارگرفت سپس، با مقایسه نتایج ارزیابی دوگروه در زمینه های مختلف، نتایج متفاوتی به دست آمد. نتایج تحقیق نشان میدهد که در روش مشارکت مستقیم استادودانشجو، میزان رضایتمندی دانشجویان از فرایند یادگیری شان بیشتر بوده است. همچنین میزان ارزیابی استادان از فعالیتهای دانشجویان بیانگرموفقیت بیشتردانشجویان در روش مشارکت مستقیم استادودانشجوبود.
