فرآیند یادگیری در رشته معماری و خصوصاً برای دانشجویان تازه وارد به این رشته بسیار حائز اهمیت می باشد. مسأله اصلی این پژوهش دستیابی به یک الگوی آموزشی مؤثر در آموزش معماری می باشد و دروس مقدمات طراحی معماری به عنوان نمونه موردی در این تحقیق در نظر گرفته شده است. با واکاوی الگوهای مختلف تدریس در حوزه علوم تربیتی و آموزش معماری، الگوهای مناسب با آموزش دروس مقدمات طراحی معماری شناسائی شده و با ایجاد تغییراتی در راستای اهداف این دروس، الگوی آموزشی مبتنی بر مشارکت درونگروهی استاد و دانشجو «مداد» با مختصات اولیه آن به دست آمد. پژوهش حاضر با هدف بررسی این الگو در درس مقدمات طراحی معماری دو و تکمیل و اصلاح آن و تبدیل آن به یک شیوه آموزشی مؤثر صورت گرفته است. بدین منظور از روش تحقیق کیفی نظریه زمینه ای در این پژوهش استفاده شده است تا نقاط قوت و ضعف این الگو بیشتر شناخته شود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان درس مقدمات طراحی معماری دو دانشگاه مازندران می باشند. علت انتخاب این جامعه آماری شناخت شرایط محیطی به جهت سابقه تدریس پژوهشگر در این دانشگاه می باشد. ابزارهای گردآوری اطلاعات در این پژوهش، مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه بوده است. نتایج تحقیق حاکی از افزایش انگیزه دانشجویان، برآورده شدن نیاز همراهی دانشجویان در این الگو و اثرگذاری این روش بر فعالیت های گروهی می باشد. از دیگر فوائدی که در نتیجه حضور استاد در گروه به دست آمده است می توان از اهمیت پیدا کردن نظر دانشجو، تقسیم درست کار در گروه و اهمیت بیشتر فرآیند یادگیری نسبت به محصول نام برد.
