ریاضیات به عنوان علم مادر همواره راهی برای توسعه دانش های مختلفی از جمله معماری بوده است. هندسه جبری نیز یکی از شاخه های پویای ریاضیات محض بوده است. جبر و هندسی یکی از مهمترین دست آوردهای ریاضیات اسلامی است. این شاخه از ریاضیات به عنوان یک ابزار مهم در مطالعات مهندسی است، زندگی روزمره ما و مطالعه ریاضیات همچنان ادامه دارد رشد آنچنانکه و هر روز کاربردهای جدیدی از آن در زندگی ما کشف می شود. با این حال نقش و تأثیر این دست آوردهای مهم در ریاضیات معماری اسلامی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. برای شناخت بهتر ریاضیات اسلامی ما در ابتدا با دو مؤلفه یکی هندسه به عنوان موضوع شناخته شده در معماری اسلامی و جبر به عنوان موضوع شناخته شده در ریاضیات اسلامی، پژوهش حاضر پیش رفته است. بنابراین در پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی و روش تحقیق ترکیبی شامل روش تاریخی انتقادی و روش تحلیل محتوای کیفی با استدلال استقرایی و قیاسی، به خوانش معماری اسلامی با نگرش جبری هندسی پرداخته شده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی لایه های نهان جبری و هندسه در گره های سه بعدی و کاربرد آن در معماری می باشد. به صورت کلی این نگرش موجب توسعه استانداردسازی روش های طراحی از طریق تولید دستورالعمل های تکرارپذیر الگوریتمی و انواع روش های بهینه سازی، در توسعه گره های سه بعدی در معماری اسلامی شده است. شناخت چگونگی تأثیر نگرش جبری- هندسی بر سنت معماری اسلامی و تأثیرات بلند مدت آن، شناخت علاوه بر توسعه معماری اسلامی در دوران معاصر، امکان معاصر سازی روش های پیشرو را فراهم می سازد.
