صحن ههای شکار از قدیم یترین که نالگوهایی است که در دوره ساسانی بر روی آثار هنری ب هویژه ظروف زرین و سیمین ایجاد شده است. شمای لنگاری، شرح و تفسیر تصاویر نمادی و رمزی شکار حاوی پیا مها و بازنمایی اطلاعاتی است که رمزگشایی آنها م یتواند جنب ههای مختلف زندگی سیاسی، اجتماعی و مذهبی این دوره را آشکار سازد. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل مفاهیم نمادین صحنه شکار بر اساس آیکونوگرافی اجزا و عناصر ب هکاررفته در این صحن ههاست. به همین منظور، 27 اثر ساسانی دارای نقش شکار شناسایی شد و با روش آماری و ثبت اطلاعات در نمودارهای فراوانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان م یدهد که برخلاف دوران پیشین که خدایان و طبقات مرفه در صحن ههای شکار حاضر هستند، در این دوره، تنها شاهنشاه ساسانی در مرکز صحنه و بزر گتر از سایر عناصر، سوار بر اسب ظاهر م یشوند که با ایدئولوژی دوره ساسانی که شاه را نماینده خدا بر روی زمین م یدانستند مطابقت دارد. جانوران شکارشده نیز در مذهب زردشت از اهمیت بالایی برخوردار هستند و در این دوره، موجودات شر و اهریمنی نیستند که شاه قصد معدوم کردن آنها را دارد، بلکه موجوداتی مقدس هستند که شکار آنها خیر و برکت را برای شاه ب ههمراه خواهد آورد و در واقع مفهوم شکار در این دوره فراتر از تفنن و تفریح بوده و ارزش اعتقادی- سیاسی پیدا کرده است.
