سرکوب مالی عبارت است از مجموعه ای از سیاست ها، قوانین و مقررات رسمی و کنترل های غیررسمی تحمیل شده به وسیله ی دولت ها بر بخش مالی که قیمت های بخش مالی (نرخ بهره و نرخ ارز) را از مقادیر تعادلی آن منحرف ساخته و از عملکرد مؤسسات مالی در حداکثر ظرفیت موجود جلوگیری می کند. در این پژوهش، تأثیر سرکوب مالی بر سودآوری بانک ها در ایران طی دوره ی 1396-1390 و با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته ی سیستمی مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که سرکوب مالی، حاشیه ی سود بانک ها را به طور منفی تحت تأثیر قرار می دهد. به طوری که با افزایش یک واحدی شاخص در نظر گرفته شده برای سرکوب مالی، حاشیه ی سود بانک ها 0.02 واحد کاهش می یابد. نتیجه ی به دست آمده حاکی از آن است که سرکوب مالی با کاستن از سپرده گذاری عاملان اقتصادی، قدرت اعطای تسهیلات بانک ها را کم می کند. در نتیجه، به طور غیرمستقیم، درآمد بانک ها را از محل اعطای تسهیلات می کاهد.
