در این رساله مسئله ی غیرخطیت و ناگاوسی بودن اختلالات در یک مدل تورم طبیعی هیبریدی برای نخستین بار مورد مطالعه قرار می گیرد. در چارچوب فرمولبندی بسط کنش ، ناگوسیتهای اختلالات اولیه در آرایشهای مختلف را محاسبه می کنیم. سپس در چارچوب فرمولبندی δN دوطیفی و سه طیفی اختلالات را بررسی و در مورد برقراری روابط سازگاری در این مدل تحقیق می کنیم. در همه ی موارد نتایج نظری خویش را با داده های پلانک 2015 مقایسه می کنیم. در این مسیر انتظار می رود قیدهای جدیدی بر روی پارامترهای مدل تورمی طبیعی هیبرید به دست آیند.
