از موضوعات اساسی در تربیت انسان ها تربیت جنبه اخلاقی انسان است زیرا در نظام دینی ما تربیت به معنای احیای هویت دینی و طی کردن مسیر کمال و سعادت اوست و بعد اخلاقی تربیت از همه ی ابعاد مهم تر می باشد. هدف از این تحقیق بررسی نقش تربیت اخلاقی در شکل گیری هویت دینی با بهره گیری از اندیشه های علامه طباطبایی (ره )می باشد. روش پژوهش به جهت ماهیت کیفی است و از روش توصیفی تحلیلی استفاده گردیده است و روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش با بهره گیری از کتب و مقالات و نشریات معتبر در پایگاه های اینترنتی است که به پردازش اطلاعات در چارچوب پرسش های تحقیق پرداخته و به بیان مفاهیم و اهداف و اصول و روش ها و موانع تربیت اخلاقی و همچنین ابعاد هویت دینی و رابطه تربیت اخلاقی با هویت دینی و نقش تربیت اخلاقی برشکل گیری هویت دینی با تاکید بر اندیشه های علامه طباطبایی پرداخته شد. در نتیجه پژوهش به عمل آمده می توان گفت از جمله مهم ترین مباحث فلسفه اخلاق رابطه دین و اخلاق می باشد اولین فردی که درمورد ارتباط میان دین و اخلاق صحبت نموده است سقراط بوده است در دیدگاه علامه طباطبایی می توانیم به نوعی استقلال دین و اخلاق را نتیجه بگیریم به این معنا که درعین استقلال بین اخلاق و دین تعامل سازنده وجود دارد. علامه مهم ترین نوع تعامل بین دین و اخلاق را استکمال اخلاق توسط دین و دستیابی به اخلاق توحیدی می دانند زیرا قوانین جامعه تنها در صورتی به سرانجام می رسند که در چارچوب اخلاق کریمه باشند و اخلاق کریمه هم با ایمان به توحید محقق می گردد. شکل گیری هر عمل اختیاری نیازمند شناخت و انگیزه و انجام عمل در انسان مبتنی می باشند واین مراحل تربیت اخلاقی موثر در شکل گیری هویت دینی که شامل شناخت، شکوفایی میل و انگیزه و درنهایت اراده انجام عمل است با مولفه های هویت دینی که شامل مولفه های شناختی، عاطفی ،فرهنگی و اجتماعی وآسیب پذیری هویت دینی است ، در ارتباط می باشند. سعادت و رستگاری همه انسان ها در گرو تزکیه و تذهیب نفس است و در قرآن کریم هم بدان تاکید شده است و به همین دلیل هم هدف بعثت پیامبران قرار گرفته است
