کودکان بیسرپرست به دلیل محرومیت از محبت خانواده و دوستان دارای مشکلات فراوانی هستند و محیط پرورشگاه به عنوان خانه ای که در آن سکنی گزیده اند، تنها همراه همیشگی آنان محسوب میگردد. همچنین علاوه بر این مسایل، کودکان در مراکزنگهداری از بیسرپرستان به صورت جمعی زندگی می کنند که این امر باعث تاثیرپذیری زیاد از یکدیگر میشود. بنابراین با در نظر گرفتن تمامی این جنبهها، این محیطها باید دارای ویژگیهایی باشند تا این کودکان بتوانند حضوری موفق در جامعه و آینده داشته باشند. این مسیله تا حد زیادی به جنبه های رشد اجتماعی کودکان، اعم از مهارتهای کلامی و ارتباط و رفتارهای اجتماعی بستگی دارد. با توجه به مسایل بیانشده، توجه به مسایل محیطی در رشد کودکان به ویژه رشد اجتماعی آنها ضروری است. روش پژوهش مورد استفاده از نوع روش کیفی است؛ زیرا هدف محقق در این پژوهش توضیح یک پدیده و اتفاق است و اطلاعات بااستفاده از اندازه گیری متغیرها در مقیاس اسمی و ترتیبی جمع آوری شده است. در این پژوهش هدف مطالعه موضوع بیسرپرستی کودکان 7 تا 12 ساله ساکن در مراکز نگهداری بیسرپرستان گرگان و رشد اجتماعی آنهاست؛ متغیرهای عناصر طبیعی موجود در این مراکز و تاثیر آنها بر رشد اجتماعی این کودکان با استفاده از ابزارهای مورد استفاده در مطالعات کیفی مورد بررسی قرار می- گیرد. برای شناخت نیاز کودکان و انتظارات آنها از فضاهای بازی و فعالیت آنان، از تکنیک پرسشنامه کودک و مربی استفاده شده تا اطلاعات لازم در مورد انواع بازیها و فعالیتها، فضاها با ویژگیهای خاص و زمینهای بازی دلخواه آنان و ... حاصل شود.
