انگیزش درونی به طور خود انگیخته از نیازهای روان شناختی، کنجکاوی و تلاش های فطری برای رشد، حاصل می شود و از مهم ترین و باارزش ترین منابع انگیزشی است که بر اساس آن انسان تلاش می کند تا به استعدادها و شایستگی های بالقوه خود دست یابد. شواهد تجربی در پژوهش های تربیت بدنی نشان می دهد انگیزش درونی با سطوح بالاتر مشارکت فعال، افزایش سطوح یادگیری فراگیران، تمرکز و تلاش بیشتر، مشارکت دائمی در فعالیت های جسمانی و تجربه های شناختی، روانی-حرکتی و تجربه های اجتماعی مثبت ارتباط دارد. بنابراین روشن است که فراهم کردن تجارب تربیت بدنی حمایتی و خلق محیط یادگیری انگیزشی در کلاس های تربیت بدنی برای نوآموزان جهت مشارکت مداوم و نحوه مشارکت آنان بسیار مهم و ضروری است. در همین راستا، در سال های اخیر توجه پژوهشگران علوم رفتار حرکتی در آموزش مهارت های حرکتی به استفاده از برنامه های آموزشی با رویکردهای جدید برای تأثیر هر چه بیشتر در عوامل روانی مرتبط به حرکت افزایش یافته است. از رویکرد های آموزشی جدید که اخیراً توجه پژوهشگران زیادی را به خود جلب کرده آموزش غیرخطی است، که به عنوان یک رویکرد جایگزین مناسب تربیت بدنی برای حمایت از رشد هوشی یادگیرنده ها برای مشارکت فعال در تربیت بدنی مطرح شده است. در نتیجه آشنایی با این رویکرد جدید آمورشی و چگونگی اثربخشی آن بر شاخص روانی انگیزش درونی برای دانشجویان تربیت بدنی که به عنوان مربیان و تعلیم دهنده های آینده در فضاهای آموزشی جامعه می باشند، ضروری است.
