شهرام قاسمی میر

در کار حاضر، نانوچندسازه های پلی (o-آنیزیدین) /نانولوله های کربنی (POA/CNT)، پلی (o-آنیزیدین) /گرافن ((POA/rGO و پلی (o-آنیزیدین)/نانولوله های کربنی/گرافن (POA/CNT/rGO) به روش پلیمریزاسیون درجا تهیه شدند. ریخت شناسی سطح نانوچندسازه های تهیه شده، بوسیله میکروسکوپی الکترون روبشی نشر میدانی (FE-SEM) مورد بررسی قرار گفت. نتایج FE-SEM نشان داد که POA به صورت یکنواخت بر روی CNT ها و نانوورقه های گرافن قرار گرفت. برای بررسی ساختار بلوری نانوچندسازه ی تهیه شده از پراش پرتو ایکس (XRD) استفاده شد. نتایج XRD نشان داد تمام نانوچندسازه ها، عاری از هر گونه ناخالصی هستند. با استفاده از تجزیه وزن سنجی حرارتی (TGA) روند کاهش وزن ماده با دما مورد بررسی قرار گرفت. از هم دماهای جذب و واجذب نیتروژن برای محاسبه مساحت سطح نانوچندسازه ها استفاده شد. نانوچندسازه POA/CNT/rGO ظرفیت مخصوص F g-1 142 را در چگالی جریان A g-1 4/0 در محلول سولفوریک اسید M 0/1 با استفاده از منحنی های پر و تخلیه شدن گالوانواستاتیکی به نمایش گذاشت که از ظرفیت محاسبه شده برای POA/rGO (F g-1 190) کمتر اما از ظرفیت های محاسبه شده برای POA/CNT (F g-1 90) و POA خالص (F g-1 15) بسیار بیشتر است. همچنین، ظرفیت مخصوص نانوچندسازه ها با استفاده از ولتاموگرام های چرخه ای در سرعت روبش mV s-1 5 محاسبه گردید. این مقدار برای POA/CNT/rGO، POA/rGO و POA/CNT به ترتیب 9/274 ، 2/300 و F g-1 3/226 بدست آمد. نتایج حاصل نشان داد که اضافه کردن مقادیر اندک از CNT (Wt.% 1) به rGO، عمر چرخه ای چندسازه POA/CNT/rGO را به علت فراهم آوردن مسیر هدایتی بیشتر و بالا بردن مقاومت مکانیکی الکترود در حین فرآیندهای دوپه/وادوپه شدن، به مقدار زیادی بهبود بخشید. بعد از 500 چرخه در محدوده پتانسیل V 8/0- 0/0 و در سرعت روبش mV s-1 100، ظرفیت الکترود با نانوچندسازه POA/CNT/rGO تنها 7% نسبت به ظرفیت اولیه کاهش پیدا کرد، درحالیکه این مقدار کاهش برای نانوچندسازه های POA/rGO و POA/CNT به ترتیب 50% و 60% مقدار اولیه بود.